تأثیر دیابت بر پوست شما

یکی از مشکلات رایجی که دیابت می‌تواند برای شما ایجاد کند مشکلات پوستی است. در برخی از موارد، مشکلات پوستی ممکن است از اولین نشانه‌های ابتلای شما به دیابت باشد. خوشبختانه می‌توان اکثر این عارضه‌ها را، قبل از اینکه به مسئله‌ای جدی و وخیم تبدیل شوند، با موفقیت درمان کرد. اگر همچنان راجع به کنترل قند خون خود تعلل می‌کنید، این مقاله را بخوانید تا با اهمیت کنترل قند خون حتی در مشکلات پوستی آشنا شوید.

عارضه‌های پوستی متداول ناشی از دیابت

عارضه‌هایی که بیشتر ممکن است با وجود ابتلا به دیابت پوست شما را درگیر کنند شامل موارد زیر است:

خارش یا پروریتوس پوست

گاهی ممکن است به دلیل ابتلا به دیابت دچار خارش‌های موضعی شوید. این بیماری ممکن است در اثر عفونت‌های قارچی، خشکی پوست یا گردش خون ضعیف ایجاد شود. اگر گردش خون ضعیف باعث خارش در شما باشد، احتمالاً بیشتر در ناحیه پا و ران‌ها احساس خارش می‌کنید. در مواردی که خشکی پوست باعث خارش شما شده است، لوسیون‌های مناسب می‌تواند به حفظ نرمی و رطوبت پوست‌تان کمک کند و از خارش ناشی از خشکی جلوگیری کند.

عفونت‌های باکتریایی

چند نوع عفونت باکتریایی که ممکن است در افراد مبتلا به دیابت رخ دهد شامل موارد زیر است:

• عفونت در غدد پلک یا همان گل‌مژه
• عفونت‌های مربوط به ناخن
• جوش
• فولیکولیت، یعنی عفونت‌های منجر به التهاب و ورم‌های پر از چرک در فولیکول‌های مو
• دمل‌های بزرگ، یعنی عفونت‌‌های عمیق و بزرگ در پوست و زیر بافت آن

بافت‌های ملتهب ایجادشده در هر قسمت از بدن معمولاً داغ، قرمز، متورم و دردناک هستند. معمولاً چند دلیل برای ایجاد عفونت باکتریایی در دیابت وجود دارد. در افرادی که دیابت‌شان را به خوبی کنترل نمی‌کنند، عفونت‌های پوستی موسوم به استافیلوکوک متداول‌تر و معمولاً وخیم‌تر است.

در گذشته، عفونت‌های باکتریایی به خصوص در افراد مبتلا به دیابت، تهدیدکننده زندگی افراد بود اما خوشبختانه، امروزه با توجه به آنتی‌بیوتیک‌ها، درمان‌های موجود و روش‌های کنترل‌کننده قند خون، عفونت‌های باکتریایی به خوبی کنترل و درمان می‌شود. به هر حال، پزشکان معتقدند خطر ابتلا به عفونت‌های باکتریایی در افراد دارای دیابت بیشتر است. با کنترل مناسب قند خون می‌توان تا حد زیادی از خطر ابتلا به عفونت‌های باکتریایی جلوگیری کرد.

عفونت‌های قارچی

عامل اصلی بسیاری از عفونت‌های قارچی‌ در دیابت، نوعی قارچ به نام کاندیدا آلبیکانس است. این قارچ معمولاً موجب راش‌های خارش‌دار و مرطوب، مناطق قرمز پر از جوش و تاول‌های ریز می‌شود. معمولاً افراد در ناحیه‌ گوشه‌های دهان‌شان دچار این عفونت قارچی می‌شوند. این عفونت باعث ترک گوشه لب می‌شود که حسی شبیه به یک زخم یا بریدگی کوچک دارد. این احتمال که زنان در ناحیه‌ واژن دچار این عفونت شوند نیز زیاد است. چین و چروک‌های گرم و مرطوب پوست، مانند زیر سینه‌ها، اطراف ناخن‌ها، بین انگشتان، گوشه دهان، بین‌ ران‌ها و زیر بغل بهترین مکان برای رشد و تکثیر عفونت‌های قارچی هستند. متداول‌ترین عفونت‌های قارچی عبارتند از:

• خارش کشاله‌ ران که موجب قرمزی و خارش اندام‌ تناسلی، قسمت داخلی کشاله‌ ران و باسن می‌شود.
• بیماری پای ورزشکاران که پوست بین انگشت‌های پا را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
• کرم حلقوی باعث ایجاد تکه‌های فلس‌مانند حلقوی می‌شود که می‌توانند سبب خارش یا تاول شوند. این تکه‌ها روی پاها، کشاله‌ ران، قفسه‌ سینه، شکم، پوست سر یا ناخن‌ها پدیدار می‌شوند.

اونیکومایکوزیس نوعی عفونت قارچی مربوط به ناخن‌هاست که بیشتر در میان افراد دارای دیابت شایع است. این عفونت منجر به تغییر رنگ و افزایش ضخامت ناخن‌ها و جدا شدن ناخن‌ها از بستر می‌شود.

برای درمان هر کدام از این عفونت‌ها معمولاً به داروهایی نیاز است که قارچ‌ها را نابود می‌کنند. این دارو‌ها، داروهای ضدقارچ نام دارند کهپس از مشورت با پزشک‌تان می‌توانید داروی مناسب خود را پیدا کنید.

آکانتوز سیاه

این بیماری پوستی بیشتر در افراد مبتلا به دیابت نوع دو شایع است. آکانتوز سیاه باعث می‌شود پوست بیمار تیره‌تر و ضخیم‌تر، برنزه یا قهوه‌ای شود، برجستگی‌هایی شبیه زگیل‌های کوچک روی پوست ایجاد شود و در برخی موارد، قسمت‌هایی از پوست کمی ورم کند و مخملی به نظر برسد.

این عارضه معمولاً در چین و چروک‌های پوست رخ می‌دهد. بنابراین، ممکن است در دو طرف یا پشت گردن، زیر بغل‌، ناحیه‌ پایین سینه و کشاله‌ ران دیده شود. این مشکل پوستی گاهی باعث می‌شود ناحیه‌ روی مفاصل انگشت‌های دست، ظاهری غیرعادی پیدا کند.

آکانتوز سیاه معمولاً پیش از دیابت آغاز می‌شود و می‌تواند یکی از نشانه‌های مقاومت به انسولین باشد. تحقیقاتی نشان داده است که این بیماری بیشتر در افراد دارای اضافه‌وزن رخ می‌دهد. هرچند هنوز درمانی قطعی و دائمی‌ برای این بیماری پیدا نشده است، اما کاهش وزن می‌تواند به روند درمان کمک کند.

پیسی یا ویتیلیگو

این عارضه روی رنگ پوست‌ بیمار تأثیر می‌گذارد و در افراد مبتلا به دیابت نوع یک شایع‌تر است. در اثر پیسی، سلول‌هایی که مسئولیت تولید ملانین یا رنگ‌دانه‌های پوستی را بر عهده دارند، نابود می‌شوند.

در پیسی یا ویتیلیگو، تکه‌هایی از پوست دچار تغییر رنگ می‌شوند. این تکه‌ها اغلب روی قفسه‌ سینه و شکم پدیدار می‌شوند، اما ممکن است روی صورت، دور دهان، بینی و چشم‌ها هم ظاهر شوند. کرم‌های حاوی استروئید، نوردرمانی با نور فرابنفش و کمک گرفتن از تتو روی لکه‌های پوستی از گزینه‌های درمانی پیسی هستند. لازم است برای مراقبت از پوست خود در آفتاب، به‌ خصوص قسمت‌هایی که دچار تغییر رنگ شده‌اند حتماً از کرم‌ها و لوسیون‌های ضدآفتابی استفاده کنید که SPF آن‌ها حداقل ۳۰ باشد.

درموپاتی دیابتی

این عارضه در نتیجه‌ تغییرات رگ‌های خونی کوچک ایجاد می‌شود. درموپاتی به شکل لکه‌های قهوه‌ای گرد یا بیضی شکل و بیشتر روی پوست نازک ساق پا ظاهر می‌شود. احتمالاً هر دو پا به یک اندازه تحت تأثیر این عارضه پوستی قرار نگیرد. این لکه‌ها به‌ندرت باعث احساس خارش یا سوزش می‌شوند و اغلب دردی برای فرد ایجاد نمی‌کنند. همچنین معمولاً این عارضه خطری جدی به دنبال ندارد. اما در هر صورت، نظر پزشک شما مهم‌تر از هر گفته دیگری است.

عارضه‌های پوستی کمتر متداول ناشی از دیابت

برخی بیماری‌های پوستی دیگر نیز وجود دارد که با وجود ابتلا به دیابت ممکن است درگیر آن شوید. این بیماری‌ها شامل موارد زیر است:

واکنش‌های آلرژیک در پوست

پوست شما ممکن است در پاسخ به داروهای خوراکی یا انسولینی که مصرف می‌کنید دچار واکنش آلرژیک شود. هر گاه فکر می‌کنید دچار یک آلرژی نسبت به داروهای خود شده‌اید حتماً مورد را به پزشک‌تان گزارش دهید. همچنین بررسی کنید که در محل‌های تزریق انسولین دچار خارش، بثورات و برآمدگی نشده باشید و هر علامتی را به پزشک خود گزارش دهید.

نکروبیوزیس لیپیدوئیکا

اگر مدت زیادی است که دیابت دارید و در این مدت قند خون‌تان را به خوبی کنترل نکرده‌اید، ممکن است به این عارضه دچار شوید. در این عارضه خون‌رسانی ضعیف به پوست می‌تواند منجر به تغییراتی در کلاژن و چربی زیر پوست و نازکی و قرمزی آن شود. اکثر ضایعات در قسمت بین زانو و مچ پاها پدیدار می‌شود و در صورت آسیب‌دیدگی، ممکن است به زخم تبدیل شود. محدوده این ضایعات واضح است. بعضی اوقات در ناحیه‌ مورد نظر احساس خارش یا درد می‌کنید. بهتر است بدانید مادامی که زخم‌ها سر باز نکرده‌اند، نیازی به درمان آن‌ها نیست، اما اگر زخم‌ها سر باز کردند، حتماً به پزشک‌تان مراجعه کنید.

اسکلروزیس دیجیتال

در این بیماری در اثر گردش خون ضعیف، پوست دست‌ها و انگشت‌های دست‌ها و پاها ضخیم، مومی‌شکل و سفت می‌شود، حتی ممکن است نتوانید مفاصل انگشت‌های دست‌ها را به راحتی خم کنید. حواس‌تان به قند خون‌تان باشد، چون به درمان این مشکل پوستی کمک می‌کند. برای نرم نگاه داشتن پوست‌تان می‌توانید از لوسیون‌ها و نرم‌کننده‌های مناسب استفاده کنید.

عارضه‌های پوستی نادر ناشی از دیابت

دسته‌ای از بیماری‌های پوستی هستند که ممکن است با وجود ابتلا به دیابت برای شما پیش بیایند، اما احتمال ابتلا به این بیماری‌ها بسیار کم است. بیماری‌های نادر ناشی از دیابت شامل موارد زیر هستند:

تاول دیابتی

در موارد نادر، پوست افراد دیابتی تاول‌هایی می‌زند که شبیه به تاول‌های سوختگی است. ممکن است دست‌ها، پاها‌، انگشتان، ران‌ها یا ساعد‌ها دچار این نوع تاول شوند. این تاول‌ها معمولاً درد ندارند و خودبه‌خود خوب می‌شوند. معمولاً این عارضه برای افرادی که دچار نوروپاتی دیابتی و دیابت شدید هستند پیش می‌آید. در روند درمان، پزشک به شما کمک می‌کند تا بتوانید میزان قند خون‌تان را کنترل کنید.

گرانولوم آنولر منتشر

در ابتدا لازم است بگوییم که در مورد ارتباط این عارضه با دیابت اختلاف‌ نظر وجود دارد. گرانولوم آنولر منتشر، باعث ایجاد نواحی‌ حلقوی یا قوسی‌شکل روی پوست می‌شود. در اغلب موارد، این دانه‌ها روی گوش و انگشتان دست‌ پدیدار می‌شوند، اما ممکن است روی قفسه‌ سینه و شکم هم ظاهر شوند.

این دانه‌ها می‌توانند قرمز، قرمز قهوه‌ای یا به رنگ پوست باشند. این عارضه معمولاً نیاز به درمان ندارد، اما در برخی موارد ممکن است پزشک با تجویز یک داروی استروئیدی برای پوست، مثل هیدروکورتیزون، به از بین بردن این دانه‌ها کمک کند.

اسکلرودرما دیابتیکروم

این عارضه باعث‌ ضخیم‌تر شدن پوست پشت گردن و بالای کمر بیمار می‌شود. اسکلرودرما دیابتیکروم بیشتر در افراد مبتلا به دیابت نوع دو پیش می‌آید. برای درمان آن باید میزان قند خون خود را کنترل کنید. می‌توانید با استفاده لوسیون‌ها و مرطوب‌کننده‌ها‌ی مناسب پوست‌تان را نرم نگه‌ دارید.

برخی مشکلات قلب و رگ‌های خونی مرتبط با عوارض پوستی در دیابت

مشکلات قلبی و گرفتگی‌های عروق می‌تواند باعث ایجاد مشکلات و نشانه‌هایی در پوست شما شود. اگر دیابت دارید و دچار موارد زیر شده‌اید حتماً به پزشک مراجعه کنید:

تصلب شرایین

به گرفتگی رگ‌های خونی تصلب شرایین می‌گویند. در این بیماری، به دلیل ضخیم شدن دیواره‌ رگ‌ها، رگ‌های خونی بیمار تنگ‌تر می‌شوند. این امر می‌تواند روی خون‌رسانی به پوست تأثیر بگذارد. وقتی رگ‌های خونی که وظیفه‌شان رساندن اکسیژن‌ به پوست است تنگ می‌شوند، ممکن است بیمار متوجه تغییراتی در بدن خود شود.

ریزش مو یا نازک شدن تارهای موی سر، پوست براق، به خصوص در قسمت ساق پا، ضخیم شدن و تغییر رنگ انگشتان پاها و پوست سرد می‌تواند از نشانه‌های این تغییرات باشد. از آنجا که خون، گلبول‌های سفید را که مسئول مبارزه با عفونت هستند انتقال می‌دهد، در صورت آسیب‌دیدگی پاها و ران‌ها، روند بهبود این اعضا کندتر خواهد شد.

اروپتیو اگزانتوماتوزیس

مقاومت شدید به انسولین می‌تواند وظیفه‌ پاکسازی چربی از خون را برای بدن‌تان سخت کند. در این صورت اگر کلسترول‌‌ شما خیلی بالا باشد، خطر ابتلا به این عارضه وجود دارد. اروپتیو اگزانتوماتوزیس باعث ایجاد برآمدگی‌های سخت، زردرنگ، مومی‌شکل و نخود‌مانند روی پوست شما می‌شود. این برآمدگی‌ها توسط هاله‌های قرمزی احاطه شده‌اند و شما در آن‌ها احساس خارش می‌کنید.

این ضایعه‌ها معمولاً روی چشم، آرنج، صورت، و باسن پدیدار می‌شوند، اما ممکن است در پشت بازوها و پاها هم ظاهر شوند. برای درمان این عارضه، پزشک به شما کمک می‌کند تا میزان چربی خون‌تان را کنترل کنید. معمولاً برآمدگی‌ها پس از چند هفته از بین می‌روند. در برخی موارد، افراد باید از داروهای کاهش‌دهنده چربی خون استفاده کنند که انواع مختلف چربی خون را کنترل می‌کند.