علائم هشداردهنده مشکلات کلیوی

کلیه‌های سالم، خون را تصفیه می‌کنند و مایعات و مواد اضافی را از طریق ادرار از بدن خارج می‌کنند. علاوه بر این، کلیه‌ها میان آب، نمک و مواد معدنی مانند سدیم، کلسیم، فسفر و پتاسیم که در خون وجود دارد، تعادل ایجاد می‌کنند. اگر این تعادل از بین برود، اعصاب، ماهیچه‌ها و سایر بافت‌های بدن نمی‌توانند وظایف خود را به‌درستی انجام دهند.

در صورتی که بیماری‌های کلیوی به‌موقع تشخیص داده و درمان شوند، می‌توان از پیشرفت بیماری جلوگیری یا آن را کاملاً متوقف کرد. در این مطلب با برخی از علائمی ‌آشنا می‌شوید که با توجه زودهنگام به آن‌ها، می‌توانید آسیب‌ بیماری‌های کلیوی را به حداقل برسانید.

خستگی دائمی

کلیه‌ها خون را تصفیه و مواد زائد را از طریق ادرار، دفع می‌کنند. اگر کلیه‌ها درست کار نکنند، سموم در بدن انباشته می‌شوند. یکی از پیامدهای رایج این وضعیت، خستگی است. ممکن است احساس کنید انرژی ندارید، ضعیف شده‌اید یا نمی‌توانید تمرکز کنید.

اختلالات خواب

پژوهش‌ها نشان می‌دهد که ارتباطی احتمالی بین آپنه خواب (قطع تنفس به هنگام خواب) و بیماری مزمن کلیه وجود دارد و با گذشت زمان، به اعضای بدن آسیب می‌رساند و ممکن است موجب نارسایی کلیه ‌شود. از آنجا که آپنه خواب باعث می‌شود اکسیژن کافی به بدن نرسد، امکان دارد به کلیه‌هایتان آسیب برساند. بیماری مزمن کلیه نیز به ‌نوبه خود ممکن است با انسداد گلو، تجمع سموم یا به اشکال دیگر، باعث بروز آپنه خواب شود.

خارش پوست

هنگامی که کلیه‌هایتان نتوانند سموم را دفع کنند و در خون شما باقی بمانند، ممکن است دچار بثورات پوستی یا خارش در کل بدن شوید. با گذشت زمان، کلیه‌ها ممکن است نتوانند میان مواد معدنی و مغذی موجود در بدن، تعادل ایجاد کنند. احتمال دارد این وضعیت منجر به بیماری‌های استخوان شود که می‌تواند باعث خشک‌شدن و خارش پوست شود.

ورم صورت و پاها

در مواقعی که کلیه‌های شما نمی‌توانند به‌خوبی سدیم را دفع کنند، مایعات در بدن انباشته می‌‌شوند. به همین دلیل ممکن است دست‌ها، پاها، مچ پا، ساق پاها یا صورت‌تان پف یا ورم کند. احتمال تورم به‌خصوص در پاها و مچ پا بیشتر است. دفع پروتئین از راه ادرار نیز می‌تواند باعث پف دور چشم شود.

گرفتگی عضلات

گرفتگی عضله‌ پاها یا اندام‌های دیگر می‌تواند نشانه عملکرد نامناسب کلیه‌ها باشد. عدم تعادل سطح سدیم، کلسیم، پتاسیم یا سایر الکترولیت‌ها ممکن است باعث اختلال در عملکرد عضله‌ها و اعصاب شود.

تنگی نفس

اگر به بیماری کلیوی مبتلا شوید، اندام‌هایتان نمی‌توانند هورمونی به نام اریتروپویتین (Erythropoietin) را به‌اندازه کافی تولید کنند. این هورمون‌ به بدن‌تان فرمان می‌دهد که گلبول قرمز بسازد. بدون وجود آن، ممکن است دچار کم‌خونی و تنگی نفس شوید. علت دیگر تنگی نفس، انباشت مایعات است و به همین دلیل، ممکن است نفس‌کشیدن برایتان سخت باشد. در مواردی که بیماری پیشرفت کرده، فرد با دراز کشیدن احساس می‌کند در حال غرق شدن است.

اختلال عملکرد مغز

وقتی کلیه‌های شما مواد زائد را تصفیه نکنند، احتمال دارد سموم بر مغز شما تأثیر بگذارند. کم‌خونی هم ممکن است باعث شود اکسیژن کافی به مغزتان نرسد. در نتیجه، شاید دچار سرگیجه شوید و تمرکز و حافظه‌ شما دچار مشکل شود. حتی ممکن است به اندازه‌ای گیج و حیران شوید که انجام کارهای ساده نیز برایتان دشوار شود.

بی‌اشتهایی

بیماری‌های کلیوی می‌تواند باعث حالت‌تهوع یا استفراغ شود و معده‌تان را به هم بریزد. در نتیجه امکان دارد میل چندانی به خوردن غذا نداشته باشید. گاهی این بی‌اشتهایی باعث کاهش وزن می‌شود.

بوی بد دهان

هر زمان کلیه‌ها نتوانند خون را تصفیه کنند، ممکن است دچار اختلالی به نام سندرم اورِمی (انباشت اوره در خون) ‌شوید. این اختلال می‌تواند باعث بوی بد دهان شود. به‌علاوه، سموم موجود در جریان خون شما می‌توانند طعمی ‌فلزی یا نامطلوب به غذا بدهند.

ادرار کف‌آلود، قهوه‌ای یا خونی

ادرار کف‌آلود می‌تواند نشانه وجود‌ مقدار زیادی پروتئین آلبومین (Albumin) و حاکی از بروز مشکلات کلیوی باشد. ادرار قهوه‌ای یا بسیار کم‌رنگ نیز نشانه دیگری از وجود مشکل در کلیه‌هاست. عملکرد ناقص کلیه ممکن است باعث نشت خون به مثانه شود. مشاهده خون در ادرار می‌تواند ناشی از سنگ کلیه، تومور یا عفونت کلیوی باشد.

منبع: WebMD , NIH