7 بیماری شایع مقاربتی که باید با علائم آنها آشنا باشیم
عفونت‌های زیادی وجود دارد که از طریق رابطه‌ی جنسی منتقل می‌شوند. برخی از این بیماری‌ها همراه با علائم و برخی دیگر بدون علامت هستند. همراه بهتیام باشد تا با شایع‌ترین این بیماری‌های آشنا شوید.
1- بیماری کلامیدیا
یک نوع از باکتری وجود دارد که باعث ایجاد «کلامیدیا» می‌شود. بسیاری از افراد مبتلا به کلامیدیا علائم قابل توجهی ندارند. هنگامی هم که علائمی ایجاد می‌شود، اغلب موارد زیر است:
- احساس درد یا ناراحتی در حین برقراری رابطه‌ی جنسی یا دفع ادرار
- ترشحات سبز یا زردرنگ از آلت تناسلی مرد یا واژن زن
- درد در زیر شکم
در صورت عدم درمان، کلامیدیا می‌تواند منجر به موارد زیر شود:
- عفونت‌های مجاری ادرار، غده‌ی پروستات یا بیضه‌ها
- بیماری التهابی لگن
- ناباروری
اگر یک زن باردار دچار بیماری کلامیدیا باشد و پیش از بارداری، خود را درمان نکرده باشد، می‌تواند بیماری خود را در هنگام تولد نوزاد به او انتقال دهد. در این صورت، ممکن است نوزاد مبتلا به موارد زیر شود:
- ذات‌الریه
- عفونت چشم
- نابینایی
آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند به‌راحتی کلامیدیا را درمان کنند.
2- بیماری ویروس پاپیلوم انسانی (HPV)
ویروس «پاپیلوم انسانی»، ویروسی است که می‌تواند از طریق رابطه‌ی جنسی یا تماس نزدیک پوست با پوست از یک فردبه‌فرد دیگر انتقال یابد. این ویروس، انواع مختلفی دارد. برخی از انواع آن، از گونه‌های دیگر خطرناک‌تر است.
شایع‌ترین علائم HPV، وجود زگیل در اندام‌های تناسلی، دهان یا گلو است.
برخی از گونه‌های عفونت HPV که می‌توانند منجر به سرطان شوند، عبارت‌اند از:
- سرطان دهان
- سرطان دهانه رحم
- سرطان ولوار (فرج)
- سرطان آلت تناسلی مرد
- سرطان رِکتوم (مقعد)
هرچند که بیشتر موارد HPV سرطانی نمی‌شوند، امَا برخی از انواع این ویروس احتمال ایجاد سرطان را بیشتر داراست. طبق بررسی‌های معتبر انستیتوی ملی سرطان در آمریکا، بیشتر سرطان‌های مربوط به HPV در ایالات‌متحده‌ی آمریکا ناشی از ویروس‌های HPV16 و HPV18 هستند. این دو گونه HPV، در ۷۰٪ از این موارد باعث ایجاد سرطان رحم شده است. هیچ درمانی برای بیماری HPV وجود ندارد. اگرچه، اغلب اوقات عفونت‌های HPV خودبه‌خود از بین می‌روند. گر مبتلا به HPV شدید، پزشک می‌تواند پس از بررسی آزمایش و غربالگری‌های شما، خطر ابتلا به عوارض دیگر را در بدنتان، ارزیابی و مدیریت کند.
3- بیماری سفلیس
«سفلیس» یکی دیگر از عفونت‌های باکتریایی است که در مراحل اولیه، چندان مورد توجّه قرار نمی‌گیرد. اولین نشانه‌ی این بیماری، یک زخم گرد کوچک است که تحت عنوان «شانکر» شناخته می‌شود. این زخم می‌تواند بر روی دستگاه تناسلی، مقعد یا دهان شما بوجود بیاید. این بیماری بدون درد، امّا بسیار عفونی است.
علائم بعدی سفلیس شامل موارد زیر است:
- جوش
- کوفتگی
- تب
- سردرد
- درد مفاصل
- کاهش وزن
- ریزش مو
در صورت عدم درمان، بیماری سفلیس در مراحل پیشرفته می‌تواند منجر به موارد زیر شود:
- از دست دادن بینایی
- از دست دادن شنوایی
- از دست دادن حافظه
- بیماری روانی
- عفونت مغز یا نخاع
- بیماری قلبی
- مرگ
خوشبختانه، اگر بیماری «سفلیس» زود تشخیص داده شود، می‌توان به‌راحتی آن را با داروهای آنتی‌بیوتیک درمان کرد. امّا این نکته قابل توجه است که عفونت سفلیس برای یک نوزاد تازه متولدشده می‌تواند مرگ‌آور باشد. به همین دلیل غربالگری بیماری سفلیس، برای تمامی بانوان باردار اهمیت دارد. هر چه قدر بیماری سفلیس زودتر تشخیص داده و درمان شود، آسیب کمتری را در پی خواهد داشت.
4- بیماری اِچ آی وی
بیماری «اچ آی وی» می‌تواند به سیستم ایمنی بدن آسیب برساند و خطر ابتلا به ویروس‌ها یا باکتری‌ها و برخی از سرطان‌ها را افزایش دهد. اگر این بیماری درمان نشود، می‌تواند وارد مرحله‌ی سوم پیشرفت خود شده که تحت عنوان «ایدز» شناخته می‌شود. امروزه، با پیشرفت‌های درمانی، بسیاری از افراد مبتلا به اِچ آی وی هرگز وارد مرحله‌ی اِیدز نمی‌شوند.
در مراحل اولیه و شدید این بیماری، به‌آسانی می‌توان علائم آن را با بیماری آنفلوانزا اشتباه گرفت. به‌عنوان‌مثال، علائم اولیه آن می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- تب
- لرز
- درد و تیر کشیدگی
- تورم غدد لنفاوی
- گلودرد
- سردرد
- حالت تهوع
- بثورات جلدی (التهابات پوستی)
این علائم اولیه معمولاً حدود یک ماهه برطرف می‌شوند. از آن زمان به بعد، فرد مبتلا می‌تواند سال‌ها بدون داشتن علائم پایدار یا جدی مبتلا به اِچ آی وی باشد. اما بدن بعضی از افراد ممکن است نشانه‌های زیر را بروز دهد:
- کوفتگی مکرر
- تب
- سردرد
- مشکلات معده
تا به امروز، هیچ درمان قطعی برای بیماری اِچ آی وی وجود نداشته است؛ امّا روش‌های درمانی و مدیریت بیماری، به آسانی در دسترس است. درمان به موقع و مؤثر این بیماری می‌تواند به مبتلایان به اِچ آی وی کمک کند تا در تمام عمر خود، مانند افراد سالم زندگی کنند.
اگر شما درمان مناسبی داشته باشید، احتمال انتقال بیماری اِچ آی وی به شریک جنسی شما کاهش می‌یابد. درواقع، درمان به موقع می‌تواند باعث شود، میزان ویروس بیماری اِچ آی وی را تا سطح غیرقابل‌شناسایی کاهش دهد. منبع معتبر CDC گزارش می‌دهد که میزان ویروس در سطح غیرقابل‌شناسایی، نمی‌تواند بیماری اِچ آی وی را به دیگران انتقال دهد.
اگر افراد، آزمایش‌های متداول این بیماری را انجام ندهند، بسیاری از آنها متوجه نمی‌شوند که مبتلا به این بیماری هستند. برای ترویج تشخیص و درمان زودهنگام بیماری، منبع معتبر CDC توصیه می‌کند که افراد در گروه سنی (۱۳ تا ۶۴ سال) حداقل یک بار مورد آزمایش قرار بگیرند. افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری اِچ‌آی‌وی قرار دارند، باید حداقل سالی یک‌بار مورد آزمایش قرار بگیرند، حتی اگر علائم آن را نداشته‌اند.
در تمامی شهرهای بزرگ و کلینیک‌های درمانی عمومی، آزمایش‌های محرمانه و رایگان برای تشخیص این بیماری در دسترس است. حتی سامانه‌های دولتی برای یافتن محل انجام آزمایش و دریافت خدمات در بعضی شهرها و کشورها وجود دارد.
با پیشرفت‌های اخیر در زمینه‌ی آزمایش‌ها و درمان این بیماری، داشتن زندگی طولانی و سالم همراه با ویروس اِچ آی وی امکان‌پذیر شده است. پس لازم است، نکات مهمی را که برای محافظت از خود و شریک زندگیتان در برابر HIV احتیاج دارید، به موقع دریافت کنید.
5- بیماری سوزاک
بیماری «سوزاک» یکی دیگر از بیماری‌های شایع جنسی مقاربتی است که از طریق باکتری ایجاد می‌شود.
بسیاری از افراد مبتلا به بیماری سوزاک هیچ علائمی در بدن خود ندارند؛ اما در صورت بروز، نشانه‌های بیماری می‌تواند شامل این موارد باشد:
- ترشحات سفید، زرد، بِژ یا سبزرنگ از آلت تناسلی مرد یا واژن زن
- احساس درد یا ناراحتی در حین برقراری رابطه‌ی جنسی یا دفع ادرار
- دفع ادرار بیش‌ازحد معمول
- خارش در اطراف دستگاه تناسلی
- گلودرد
بیماری سوزاک اگر درمان نشود، می‌تواند منجر به موارد زیر شود:
- عفونت مجاری ادراری، غده‌ی پروستات یا بیضه‌ها
- بیماری التهابی لگن
- ناباروری
ممکن است بیماری سوزاک در هنگام زایمان از مادر به نوزاد تازه متولدشده منتقل شود. در این زمان است که بیماری سوزاک، می‌تواند مشکلات جدی برای سلامتی نوزاد ایجاد کند. به همین دلیل بسیاری از پزشکان، زنان باردار را تشویق می‌کنند که آزمایش‌های بیماری‌های جنسی مقاربتی را انجام داده و در صورت وجود این بیماری‌ها آنها را پیش از زایمان، درمان کنند.
بیماری سوزاک به طور معمول از طریق داروهای آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.
بیماری شپش ناحیه‌ی تناسلی (خرچنگ)
«خرچنگ» نام دیگر بیماری «شپش ناحیه‌ی تناسلی» است. شپش ناحیه‌ی تناسلی، حشره‌ی کوچکی است که می‌تواند روی موهای آلت تناسلی شما مستقر شود و مانند شپش سر و شپش بدن، از خون انسان تغذیه می‌کنند. علائم شایع شپش ناحیه تناسلی عبارت‌اند از:
- خارش در اطراف آلت تناسلی یا مقعد
- برآمدگی‌های کوچک صورتی یا قرمزرنگ در اطراف ناحیه تناسلی یا مقعد
- تب درجه پایین
- کمبود انرژی
- تحریک‌پذیری
ممکن است شپش‌های ناحیه تناسلی یا تخم‌های ریز سفید آنها را که در نزدیک ریشه‌ی موهای ناحیه تناسلی وجود دارند، با چشم و یا ذره‌بین تشخیص دهید.
اگر این بیماری درمان نشود، شپش ناحیه‌ی تناسلی می‌تواند از طریق تماس پوستی یا استفاده از لباس، ملحفه یا حوله‌های مشترک به افراد دیگر سرایت کند. خراش نیش‌های زده‌شده هم می‌تواند عفونی شود. پس بهترین کار این است که بیماری را بلافاصله درمان نمایید.
اگر مبتلا به شپش ناحیه‌ی تناسلی هستید، می‌توانید از درمان‌های دارویی بدون نسخه و موچین برای بیرون رانده آنها از بدن خود استفاده کنید. این نکته بسیار مهم است که لباس‌ها، ملحفه‌ها، حوله‌ها و خانه‌ی خود را تمیز نگه‌دارید.
6- بیماری تریکومونیازیس
بیماری «تریکومونیازیس» که با نام «تریک» نیز شناخته می‌شود به دلیل وجود ارگانیسم کوچک تک‌یاخته‌ای است که می‌تواند از طریق تماس دستگاه تناسلی از یک شخص به شخص دیگر انتقال یابد.
بر اساس گفته‌ی منبع معتبر CDC، کمتر از یک‌سوم از افراد مبتلا به بیماری تریک علائم بیماری را دارند و زمانی که این علائم بروز می‌کند، شامل موارد زیر است:
- ترشح از واژن زن یا آلت تناسلی مرد
- سوزش یا خارش در اطراف واژن زن یا آلت تناسلی مرد
- احساس درد یا ناراحتی در حین برقراری رابطه‌ی جنسی یا دفع ادرار
- دفع مکرر ادرار
در زنان، ترشحات ناشی از بیماری تریک، به طورمعمول دارای بوی ناخوشایند یا شبیه به بوی ماهی است.
اگر بیماری تریک درمان نشود، ممکن است منجر به موارد زیر شود:
- عفونت مجاری ادرار
- بیماری التهابی لگن
- ناباروری
بیماری تریک با داروهای آنتی‌بیوتیک قابل‌درمان است. دربار‌ه‌ی این‌که چگونه بیماری تریک را به موقع تشخیص داده و زودتر آن را درمان کنید، اطلاعات کافی به دست آورید.
7- بیماری تبخال تناسلی
هرپس (Herpes) نام اختصاری ویروس «هرپس سیمپلکس» است. دو نوع اصلی این ویروس عبارت‌اند از: HSV-1 و.HSV-2 که هردوی آنها می‌توانند از طریق رابطه‌ی جنسی منتقل شوند. این نوع بیماری جنسی مقاربتی، بسیار شایع است.
HSV-1 در اصل باعث ایجاد تبخال دهانی می‌شود که زمینه‌ساز ایجاد تاول لب هم هست. بااین‌حال، HSV-1 می‌تواند از دهان یک فرد به آلت تناسلی فرد دیگر در حین برقراری رابطه‌ی دهانی منتقل شود. زمانی که این امر اتفاق می‌افتد، HSV-1 می‌تواند باعث تبخال آلت تناسلی هم شود.
HSV-2 باعث ایجاد تبخال دستگاه تناسلی می‌شود.
شایع‌ترین نشانه‌ی تبخال، زخم‌های تاول‌زده است. در مورد تبخال ناحیه‌ی تناسلی، این زخم‌ها بر روی یا اطراف دستگاه تناسلی ایجاد می‌شوند. در تبخال دهانی، آنها بر روی دهان یا اطراف آن ایجاد می‌شوند. زخم‌های تبخال تناسلی در طول چند هفته پوسته‌پوسته می‌شوند و بعد بهبود می‌یابند. اولین شیوع زخم‌ها، دردناک‌ترین مرحله‌ی این بیماری است. معمولاً درد تبخال و گسترش زخم‌ها، باگذشت زمان کمتر می‌شود.
اگر یک خانم باردار، مبتلا به تبخال تناسلی باشد، می‌تواند آن را به جنین داخل رحم خود یا نوزادش در حین زایمان انتقال دهد. این نوع از تبخال که تبخال مادرزادی نامیده می‌شود، می‌تواند برای نوزادان تازه متولدشده بسیار خطرناک باشد. به همین دلیل لازم است که زنان باردار با انجام آزمایش، از وضعیت HSV خودآگاه شوند.
هنوز درمان قطعی برای بیماری تبخال تناسلی وجود ندارد. امّا داروهایی برای کنترل شیوع این بیماری و کاهش درد تاول‌های ناشی از آن در دسترس هستند. این داروها می‌تواند، احتمال انتقال بیماری تبخال تناسلی را به شریک جنسی شما کاهش دهد. درمان مؤثر و اقدامات جنسی ایمن می‌تواند به شما در داشتن یک زندگی راحت باوجود تبخال تناسلی کمک کند. هم‌چنین می‌توانید از ابتلای دیگران (شریک جنسی) در برابر این ویروس جلوگیری کنید.
منبع: Healthline
در اپلیکیشن بهزی همیشه می‌توانید با پزشک و درمانگر خود مشاوره کنید و از توصیه‌های درمانی برای بهبود کامل‌تر استفاده کنید.
از داروخانه آنلاین بهتیام نیز می‌توانید مکمل‌ها و محصولات سلامت موردنظر خود را آنلاین تهیه کنید. در مسیر سلامتی و خودمراقبتی همراه شما هستیم.
این مطلب صرفاً جنبه آموزشی دارد و نباید جایگزینی برای تشخیص و درمان توسط پزشک قلمداد شود. هرگز عمل به توصیه‌های پزشک را به‌دلیل مغایرت با مطالبی که می‌خوانید، به تأخیر نیندازید یا نادیده نگیرید.
