تغییر میل جنسی در طول زندگی
میل افراد به برقراری رابطه جنسی، از عوامل زیستی، روان‌شناختی و اجتماعی اثر می‌پذیرد. هورمون‌ها، اختلال‌های روان‌شناختی مانند افسردگی و اضطراب، استرس خانوادگی و شغلی، بیماری‌ها، سبک زندگی، سن و بسیاری از عوامل دیگر، باعث می‌شوند میل جنسی در سال‌های مختلف زندگی دچار تغییر شود. در این مطلب، نگاهی به تغییرهای معمول در بازه‌های سنی مختلف می‌اندازیم.
میل جنسی چیست؟
سؤال ساده‌ای به نظر می‌رسد، اما دانشمندان هنوز در مورد تعریف یا نحوه اندازه‌گیری آن در زنان و مردان، به توافق نرسیده‌اند. می‌دانیم که هورمون‌ها بر فراران جنسی اثر می‌گذارند اما دقیقاً مشخص نیست که تا چه اندازه. عوامل دیگری مانند عوامل روان‌شناختی، اجتماعی، و جسمانی نیز در شکل‌گیری میل جنسی نقش دارند.
مردان: 20 الی 30 سالگی
سطح تستوسترون، هورمونی که مردان برای تحریک جنسی به آن احتیاج دارند، معمولاً در این دهه زندگی بالاست، درست مثل میل جنسی آن‌ها. اما این دوره ممکن است با اضطراب ناشی از بی‌تجربگی در مورد رابطه جنسی نیز همراه باشد. شاید یکی از دلایلی که حدود ۸درصد مردان 20 الی 30 ساله عنوان می‌کنند که اختلال نعوظ دارند، همین باشد. این اختلال می‌تواند به دلیل ابتلا به بیماری جسمی یا روانی ظاهر شود یا حتی نشانه این باشد که در معرض بیماری قلبی هستید. در مورد این مشکل با پزشک خود صحبت کنید.
زنان: 20 الی 30 سالگی
احتمال باروری در دوران نوجوانی تا اواخر دهه دوم زندگی، معمولاً بیشتر از سال‌های بعدی زندگی است. به همین دلیل، ممکن است در تصمیم‌گیری برای برقراری رابطه جنسی سخت‌گیرتر باشند، گرچه دلیل آن دقیقاً مشخص نیست. در واقع دانشمندان فکر می‌کنند که احتمال دارد میل جنسی زنان درست در اواخر این دوره، یعنی زمانی که احتمال باروری کمتر می‌شود، افزایش یابد.
مردان: از 30 سالگی تا اوایل 40 سالگی
میل جنسی در بسیاری از مردان در این سال‌ها نیز زیاد است، گرچه که سطح تستوسترون از حدود 35 سالگی به بعد، به‌آرامی پایین می‌آید و معمولاً هر سال حدود 1درصد کاهش پیدا می‌کند. البته این روند در بعضی مردان سریع‌تر است. کاهش تستوسترون می‌تواند تاحدودی بر میل جنسی شما تأثیر بگذارد. به‌علاوه، استرس‌های کاری و خانوادگی و سایر تعهدها بر میل مردان به رابطه جنسی اثر می‌گذارد.
زنان: از 30 سالگی تا اوایل 40 سالگی
احتمال دارد میل جنسی زنان در این دوره قوی‌تر از همیشه باشد. نتایج پژوهشی نشان می‌دهد تعداد دفعات و محتوای فانتزی‌های جنسی زنان بین 27 تا 45 ساله، بیشتر و پررنگ‌تر از زنان جوان‌تر یا مسن‌تر است. آن‌ها بیشتر از گروه‌های سنی دیگر رابطه جنسی داشتند و بیشتر احتمال داشت پس از آشنایی کوتاهی با طرف مقابل، با او رابطه جنسی برقرار کنند.
زنان: بچه‌دار شدن
بارداری و زایمان در هر سنی که باشد، تأثیر عمیقی بر زندگی جنسی زنان می‌گذارد، هرچند که افراد مختلف آن را به اشکال متنوعی تجربه می‌کنند. بدن و هورمون‌ها در طول بارداری تغییر می‌کنند. گاهی ممکن است میل جنسی افزایش یابد، به ویژه در سه ماهه دوم بارداری، و گاهی میل جنسی به‌کلی از زندگی فرد حذف می‌شود. شاید نگران این باشید که رابطه جنسی در حین بارداری ایمن است یا خیر (معمولاً چنین است، اما اگر مطمئن نیستید از پزشک خود سؤال کنید.) شیردهی، تربیت بچه‌ها و مسئولیت‌های دیگر نیز می‌تواند بر زمان، انرژی و علاقه شما به رابطه جنسی تأثیر بگذارد.
مردان: پس از 50 سالگی
اگر از سلامت جسمانی و روان‌شناختی برخوردار باشید، دلیلی ندارد که با بالارفتن سن، از زندگی جنسی خود لذت نبرید. البته اختلال نعوظ با افزایش سن شایع‌تر می‌شود. ممکن است دفعات کمتری به نعوظ برسید و آلت‌تان مثل قبل سفت نشود. اما معمولاً مشکل از سن نیست بلکه بیماری‌هایی که با افزایش سن به آن مبتلا می‌شویم مانند بیماری قلبی، دیابت، کلسترول بالا، چاقی و داروهایی که برای درمان آن‌ها مصرف می‌کنیم، عامل اصلی هستند. در مورد امکان درمان اختلال نعوظ با پزشک خود صحبت کنید.
زنان: پس از 50 سالگی
در این دوره، سندرم «آشیانه خالی» یا نگرانی کمتر در مورد باردار شدن، ممکن است برخی از زنان را به رابطه جنسی بیشتر علاقه‌مند کند. اما با رسیدن به یائسگی، سطح استروژن کاهش می‌یابد، که شاید میل جنسی را کمی کاهش دهد و باعث خشکی واژن شود. گرگرفتگی، اضطراب، افزایش وزن و مشکلات خواب نیز می‌توانند بر کاهش میل جنسی اثر بگذارند. از پزشک خود در مورد داروها، هورمون‌ها، روان‌کننده‌ها و سایر روش‌های درمانی راهنمایی بگیرید.
مردان: همه‌چیز در تستوسترون خلاصه نمی‌شود
برای تحریک شدن به مقداری تستوسترون نیاز دارید، اما مشخص نیست که چه مقدار. ممکن است این مقدار در هر فرد متفاوت باشد. و گرچه درست است که سطح آن با افزایش سن کاهش می‌یابد، دانشمندان دقیقاً نمی‌دانند که این کاهش چگونه بر میل جنسی تأثیر می‌گذارد. میل جنسی برخی از مردانی که تستوسترون کمی دارند طبیعی است، در حالی که برخی افراد با سطح بالای تستوسترون، مشکل جنسی دارند. بیماری‌ها، آمادگی جسمانی و سلامت روان می‌توانند عوامل مهم‌تری به حساب بیایند.
پزشک‌تان می‌تواند به شما کمک کند
اگر میل جنسی شما دچار تغییر شده، حتماً با پزشک خود صحبت کنید زیرا می‌تواند نشانه ابتلا به نوعی بیماری باشد. اگر در پاسخ فیزیولوژیکی مشکل داشته باشید، ممکن است پزشک هورمون‌هایی تجویز کند که می‌توانند میل جنسی را افزایش دهند (استروژن برای زنان، تستوسترون برای مردان)، یا داروهایی که تحریک جنسی را تقویت می‌کنند: سیلدنافیل (ویاگرا) و تادالافیل (سیالیس) برای مردان، و برملانوتید (وایلیسی) و فلیبانسری (آدی) برای زنان.
درباره میل جنسی با یکدیگر صحبت کنید
از شریک زندگی خود بپرسید نیازها و خواسته‌هایش چیست و در مورد خواسته‌های خود نیز صحبت کنید. با تغییر بدن و گذر از هر مرحله زندگی، سعی کنید روش‌های جدیدی را امتحان کنید. این‌گونه شما و همسرتان به رابطه جنسی علاقه‌مند خواهید ماند. در مورد رضایت جسمانی و هیجانی خود صادق باشید. حتی شاید ایده خوبی باشد که زمان‌های خاصی را برای بودن کنار هم اختصاص بدهید.
منبع: WebMD
در اپلیکیشن بهزی همیشه می‌توانید با پزشک و درمانگر خود مشاوره کنید و از توصیه‌های درمانی برای بهبود کامل‌تر استفاده کنید.
از داروخانه آنلاین بهتیام نیز می‌توانید مکمل‌ها و محصولات سلامت موردنظر خود را آنلاین تهیه کنید. در مسیر سلامتی و خودمراقبتی همراه شما هستیم.
این مطلب صرفاً جنبه آموزشی دارد و نباید جایگزینی برای تشخیص و درمان توسط پزشک قلمداد شود. هرگز عمل به توصیه‌های پزشک را به‌دلیل مغایرت با مطالبی که می‌خوانید، به تأخیر نیندازید یا نادیده نگیرید.
